Dudaktan Kalbe 58 Bolum Replikleri

58.Bölüm

Lamia - Cemil Meleğin odasında

C: Kapının altında sızan ışığı görünce uyumadığını anladım. Ne güzel uyuyor. Niye yatmadın sen hala ?
L: Şimdi yatacaktım. Ne oldu niye geldin ?
C: Meleğe bakayım dedim. Hem sana iyi geceler dileyim hemde..

Cemil koltuğa oturur.

C: Lamia. Son günlerde iyice uzaklaştın benden. Hiç yakın olmadım ki diyeceksin ama.. Hissettiğim başka birşey. Bir adım daha geri gittin sanki. O çok az gördüğüm gülüşün soğuk gözlerinde belli belirsiz bir öfke. Aramızdaki mesafe gittikçe büyüyor Lamia. Niye ? Birşey mi oldu bilmeden seni kırdım mı ?
L: Bir şey olduğu yok. Size öyle geliyor. Yok birşey.
C: Nimet'le Antalyaya gidiyorum diye niye bozuldun bu kadar ?
L: Kaç kere söylücem bozulcak ne var ki ?
C: Tamam tamam kızma. İyi Geceler
L: Sana da.

Lamia birden sinirlenir. Kenan-Nimet flashbackini görür. Ve defterini sinirle şunları yazar..

Nimet'ten nefret ediyorum Nimetten Nefret ediyorum..

----
Lamia - Kenan Yalıda.

K: Lamia eğer bugünü birlikte geçirmeseydik Cavidana gidecektim ben. Boşanma kararımızı bir daha gözden geçirmemizi isteyecektim. Ertelemiş oldum. Ama hiç yapmayabilirim de o konuşmayı. Bu sana bağlı. Senin ağzından çıkacak bir evete bağlı. İstersen bambaşka olur herşey. Keşkeleri siler atarız hayatımızdan.
L: Cavidan hanıma borçluyum dediniz. O borcuda silebilecekmisiniz bir kalemde. Atabilecekmisiniz suçluluk yükünü omuzlarınızdan. Ona hak etmediği acılar yaşatmayın. Üzmeyin onu artık

----
Kenan Lamia Melek Şömine Başı

L: Ne güzel oynadı. Hava aldı mışıl mışıl uyur şimdi.
K: Çok güzel bir resim. Bu resim hep benim karşımda olmalıydı. Siz hep benim yanımda olmalıydınız. Kınalı Yapıncak ve kızım. Ne çok hata yaptım. Hep geç kaldım hep. Nasıl kızıyorum kendime bir bilsen.
L: Bende. Bende acele ettiğimi düşünüyorum bazen.
K: Sana da çok kızıyorum bunun için. Bambaşka olabilirdi herşey. Bir sürü keşke biriktirdik biz. Bir sürü eğer. Sorular biriktirdik cevaplarını hala kendimize bile veremediğimiz. Güvenemedik birbirimize. Hep gizledik kendimizi. Hep saklandık. Niye böyle yaptık biz. O kadar zormuydu kendimizi anlatmak.
L: Benim için çok zordu.
K: Pişmanlıklarla yaşamak daha zor değil mi Lamia.
L: Siz bana yıldızlar kadar uzaksınız hala. Bebeğimin babası olduğunuz halde hiç kapanmadı o mesafe. Birbirimize attığımız her adım ne kadar küçükse, geri adımlarımızda o kadar büyük o kadar uzun oldu. Bu ne sizin ne de benim suçum. Böyle yaşanması gerekiyordu yaşandı.
K: Baştan başa hatayım ben. Senin için Cavidan için. Çok yaraladım onu da çok üzdüm. Benim yanlışlarımın bedelini ödedi. Hiç hak etmediği şekilde. Ona karşı suçlu hissediyorum kendimi. Ne sevgi ne merhamet ne öfke. Sadece suçluluk. Ona karşı başka bir duygum yok. Bu da öyle ağır bir borç ki omuzlarımda ödemem şart.